ایسنا - محمد کسائیان مدیرعامل شرکت مهندسی و پژوهش صنعت نفت با بیان این مطلب اظهار کرد: صدرا در پنج شهر نکا، عسلویه، بوشهر، تهران و ارومیه سایت دارد که نکا و بوشهر، سایت‌های اصلی آن را تشکیل می‌دهند.
وی افزود: پس از مشارکت صدرا در فازهای بهره‌برداری شده و در حال بهره‌برداری تصمیم گرفته شده که دیگر پروژه‌ای به آن واگذار نشود؛ به این ترتیب، با وجود تجربه‌های کسب شده از طریق مشارکت در ساخت پروژه‌های قبلی، از سوی پیمانکاران جدید دوباره تکرار می‌شود.
مدیرعامل شرکت مهندسی و پژوهشی صنعت نفت با اشاره به فعالیت صدرا در فازهای پیشین تشریح کرد: ساخت، عملیات نصب، مدیریت طرح و اخذ مدارک از شرکتهای مهندسی و مهندسی ساخت در فاز یک از سوی صدرا انجام شد. در این فاز مهندسی طراحی اولیه و پایه برعهده شرکت تکنیپ بوده است. همچنین با توجه به اینکه همه فازهای پارس چنوبی به یکدیگر شبیه‌اند و فقط عمق آب در آنها متفاوت است، صدرا عملیات مشابهی را در فازهای 4 و 5 و نیز 6 و 7 و 8 برعهده داشته است.
وی با بیان اینکه عملکرد صدرا در فازهای 6و 7 و 8 در سه شاخه اصلی انجام می‌گیرد، توضیح داد: در بخش زنجیره تامین یا حمایت از سازندگان داخلی، ارتقای زیربناهای لازم و ظرفیت سازی و مشکلات اجرایی، نبود روند بانکی مناسب، نبود یک ترمینال متمرکز مواد و کالا، وجود نداشتن استاندارد و مشخصات فنی خرید تجهیزات در کشور و تغییرات نرخ ارز از جمله نقصان‌های پروژه بوده است.
او با ابراز نارضایتی از اینکه در این پروژه نام شرکت خارجی برای عملیات مهندسی تفضیلی به صدرا تاکید شده بود، تشریح کرد: تاکنون هیچ مهندسی تفضیلی در پارس جنوبی از سوی ایرانی‌ها انجام نشده و ما همیشه فقط مشارکت داشته‌ایم. در مناقصه‌های کشور ما باید یکی از شرکتهای درون لیست ارائه شده به عنوان پیمانکار انتخاب شود.
کسائیان با اشاره به صحبت مدیرعامل نفت و گاز پارس مبنی بر اینکه شرکت ایرانی برای عملیات مهندسی پایه فازهای پارس جنوبی شرکت نکرده و همچنین از آنجا که هزینه این بخش کم است تاکنون به شرکتهای خارجی سپرده‌ایم، انتقاد کرد: در حالی که از سوی کارفرما دستور داده شده بود برای مهندسی پایه از شرکتهای ایرانی در پروژه‌ها استفاده شود، شرکت مهندسی و پژوهش صنعت نفت به منظور انجام این گونه امور در شرکت صدرا ایجاد شد؛ به طوری که در حال حاضر در فازهای 13 و 14 مشغول به همکاری است. از سوی دیگر، حتی این تفکر که چون هزینه مهندسی پایه کم است، این بخش را به شرکتهای خارجی بسپریم، نیز هرگز درست نیست؛ زیرا موجب می‌شود هیچ گاه در این بخش پیشرفت نداشته باشیم.
وی با اشاره به این که در بخش خرید در کشور کارهای مناسبی صورت نگرفته است، خاطرنشان کرد: ولی بخش خرید دستخوش شرایط کشور است و گاهی مسائل خارج از کنترل در آن پیش می‌آید. برای بهبود امور و توسعه به نظر می‌رسد لازم است علاوه بر ایجاد زیربناهای مناسب، از موازی کاری پرهیز و رقابت‌های سالم جایگزین شود؛ زیرا در برخی مواقع دولت با وجود اصل 44 با پیمانکاران بخش خصوصی وارد رقابت می‌شود.
به گفته او، لازم است یک کار توسعه‌ای در یک مقطع ارزیابی نشود زیرا یک حرکت درونی مناسب می‌تواند موجب توسعه و جذب بازار شود. برای نمونه، شرکت صدرا با خرید جرثقیل HLB پنج هزار تنی، عملیات نصب تاسیسات کمتر از پنج هزار تن را در کشور امکانپذیر کرده است.
مدیرعامل شرکت مهندسی و پژوهش صنعت نفت با بیان این سوال که جایگاه واقعی فراساحل در ایران کجاست؟ به طرح همین سوال از سوی رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی اشاره و یادآوری کرد: این وضعیت نشان می‌دهد هیچ برنامه شخصی در کشور برای بخش فراساحل وجود ندارد با وجود همکاری کارشناسان ایرانی با شرکتهای خارجی و در کشورهای دیگر هنوز مدیران ایرانی به کیفیتی نرسیده‌اند که بتوانند به خارج از کشور بروند.
وی با ارائه مدل پیشنهادل از دیدگاه مهندسی و مدیریتی، تشریح کرد: چهار مدل اصلی به کارگیری افراد به صورت فردی و بدون داشتن مسولیت مستقیم در پروژه‌ها(پیچیدگی و منافع ملی کمتر)، به کارگیری پیمانکار خارجی با مسولیت کامل، ترکیبی از نظرات پیمانکار خارجی و ایرانی، ولی مسولیت با پیمانکار خارجی و ترکیبی از پیمانکار خارجی و ایرانی با مسولیت تعریف شده هر یک از جمله این روش‌ها هستند.
او به الزامات اجرایی یک پروژه موفق اشاره و خاطرنشان کرد: تامین به هنگام منابع مالی، عملکرد مناسب اصلی و پیمانکاران فرعی، اعتماد و واگذاری موزون پروژه‌ها به پیمانکاران، کنترل و داشتن قابلیت فنی در مدیریت پروژه‌ها و در نظر گرفتن شرایط بین‌المللی تحریم (مشهود و نامشهود) از جمله این امور است. همچنین باید در نظر داشته باشیم آیا کارفرماها نیز در سطح بین‌المللی مدیریت می‌کنند ؟! آیا رفتار کارفرمایان با پیمانکاران داخلی و خارجی همسان است؟
کساییان در دومین همایش ملی صنایع فراساحل در پانل توسعه میادین گازی پارس جنوبی در پاسخ به این سوالات توضیح داد: به نظر ما رفتار کارفرمایان با شرکتهای پیمانکاری ایرانی و خارجی ناهمگون است به ویژه در تصمیم‌گیریها و زمان دادن منابع مالی در این زمینه همچنین می‌توان به نبودن برنامه‌ریزی مناسب مشابه در اجرای پروژه‌های یکسان، اشاره کرد که اختلاف طراحی‌ها در پروژه‌های فازهای گوناگون ولی در شرایط یکسان این نکته را تاکید می‌کند.