به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس (www.pseez.ir)، فرهنگ مدیر فازهای 2 و 3 مجتمع گاز پارس جنوبی با بیان این مطلب اظهار کرد: معمولا طراحی به این صورت است که هیچ گازی را نباید برای سوزاندن به فلر هدایت کرد و در این راستا در فازهای 2 و 3 تلاش می‌شود تنها مقداری گاز وارد مشعل شود که برای روشن ماندن آن کفایت کند.
وی به وجود پیمانکاران زیاد در منطقه پارس جنوبی و لزوم حفظ وظیفه نظارتی مجتمع پارس جنوبی و نه وظیفه اجرایی آن اشاره کرد و گفت: برای این‌که تعداد حوادث به حداقل برسد، اجرای امور به عهده پیمانکاران گذاشته شده است. به همین منظور لازم است که یک سیستم مدون و سخت HSE در مجتمع حاکم باشد؛ به همین دلیل در این سیستم، چه به لحاظ فرآیند‌ها و تشریفات صدور مجوز و چه هنگام پیگیری ریشه‌ای حوادث و تعریف کردن اقدامات اصلاحی، نظارت لازم است.
وی تصریح کرد: برای ارتقای سطح دانش HSE نیرو‌های انسانی، دوره‌های آموزشی برگزار می‌شود که در این زمینه هر سال یک دوره آموزشی پایه‌ای برای بازپروری مجدد آن‌ها برگزار می‌شود.
به گفته فرهنگ به طور معمول هر فاز دارای سه مشعل هدایت گاز‌های پرفشار (HP)، هدایت گاز‌های کم فشار (LP) و مشعل سوزاندن گاز‌های اسیدی است ولی با توجه به این که مشعل‌های گاز‌های پرفشار و اسیدی به لحاظ موقعیت کنار هم هستند، در ظاهر به نظر می‌رسد هر فاز دو مشعل دارد.
وی در ادامه به جریان‌های مختلف هوا در منطقه عسلویه اشاره و یادآوری کرد: البته گاهی نیز برخی تجهیزات به دلیل عملکرد نامناسب موجب هدایت گاز بیشتری به فلر‌ها می‌شوند. در این خصوص مشعل‌های این دو فاز به دستگاه سنجش میزان و نوع گاز سوزانده شده مجهز هستند، ولی با توجه به این که این تکنولوژی در دنیا بسیار جدید است، حتی این سیستم که جزو دقیق‌ترین‌هاست ولی نمی‌توان به دقت آن اعتماد کرد، زیرا دامنه تعمیرات گاز از کمترین تا بیشترین حالت در شرایط اضطراری بسیار گسترده است.
مدیر فازهای 2 و 3 مجتمع گاز پارس جنوبی خاطرنشان کرد: این تجهیزات در دنیا در حد پژوهش تعریف دارند و صرفا کار‌های مطالعاتی بر روی آن‌ها انجام می‌شود.